सपनाहरु पूरा हुने आशमा पुरियो
कहाँबाट उठ्यो आज षड्यन्त्रको छाल
गन्तव्यमा पुग्न खोज्दा घाटमा टुंगियो।
आपसमा फुट्न छोडी कहिले जुट्ने होला
जात-भात भन्दा माथि कहिले उठ्ने होला
मान्छे बीचको विभेदले पिल्सिंदैछन् मान्छे
अहमताले मानवता नै बिर्सिंदैछन् मान्छे।
विवेक र चेतहरु धारामै थुनिए
धर्महरु खोल ओढी मन्दिरमै अड्किए
नैतिकताले दिनानुदिन बसाइँ सर्न थाल्यो
अमृतले स्वयं आज बिष छर्न थाल्यो।
गिज्याउँदैछ समाजलाई जल्दै मेरो लासले
परिवर्तन ल्याउन सकोस् यौटा मेरो त्यागले
ठूलो उर्जा बन्न सकोस् हाम्रो प्रेम कहानी
कोही कसैको नहोस् अब अधुरो कहानी।
No comments:
Post a Comment