मान्छे किन्न नसक्नुमा कसुर मेरै थियो
किन्न सक्या भए तक्मा जरुर मेरै थियो।
खहरे झैं गड्गडाई तिमी उर्ली रह्यौ
ज्यु-ज्यु गरी बोल्ने बोली मधुर मेरै थियो।
खोक्रीएको मन्दिरले रोई रोई भन्छ
किन चोर्यौ ए मनुष्य गजुर मेरै थियो।
फकाएर स्वार्थ पूरा गरे पछि छोड्यौ
स्वार्थी तिम्रो प्रस्तावमा मन्जुर मेरै थियो।
नदी नाला बेची खायो जस्ले यो देशको
उहीँ भन्छ राष्ट्र प्रेम प्रचुर मेरै थियो।
No comments:
Post a Comment