दृश्य चित्रण
उषाको लाली किरण आई चुम्दछ बस्तीमा
हुँदैछ विहे,कसैको त्यहाँ,सबै छन् मस्तीमा
नहुँदा रामे जहानलाई निम्तो नै आउँदैन
गरीब भनी गरिन्छ हेला,इज्जत पाउँदैन।
सानी(आमा)
निर्मला नानु!गरीबलाई कसैले गनेनन्
नहुँदा बाबा,बिहेमा पनि आउ नै भनेनन्
सम्पन्न वर्ग गाएर नाचे,भोजमा रमाए
सम्मान हुन्थ्यो अमीर भए,सम्पत्ति कमाए।
निर्मला(छोरी)
खाएर खोले,बसौंला आमा,नजाने भोजमा
पर्दैन नाच्न,चराऔं बस्तु,गएर गोठमा
हामीले पनि गरौंला केही,मर्दैनौं यत्तिकै
म ठूलो भई,प्रगति गर्छु,अरुको जत्तिकै।
सानी(आमा)
उमेर सानो भएर पनि दिमाग पाको छ
जायज कुरा सुनेर मन प्रफुल्ल भा'को छ
मनमा राखी आजको दिन,शत्रुको हेपाइ
भविष्य तिम्रो उज्ज्वल पार्न गर्नुछ पढाइ।
निर्मला(छोरी)
पढेर लेखी सक्षम बन्न दिमाग खार्नेछु
निश्चिन्त हुनु,थाहा छ सबै,म सेखी झार्नेछु
अवश्य पनि सुखको दिन आउँछ सबैको
कम्जोर बनी आमाले डर नमान्नु कसैको।
सानी(आमा)
नानुले उर्जा दिएर यति बलियो बनायौ
असली छोरी भएर अति सन्तुष्टि दिलायौ
सिकायौ हाँस्न,दु:खको आँसु तिमीले पुछेर
गर्दछु गर्व,निर्मला जस्ती साहसी पाएर।
निर्मला(छोरी)
साँच्चिकै भोलि,नमूना छोरी बनेकी हुनेछु
यो दिन सम्झी सफलताको शिखर छुनेछु
समाज खाने धमिरालाई ज्ञानले मार्नेछु
कुरीतिलाई हटाई देश झलल पार्नेछु।
सानी(आमा)
आँटेको पुगोस्,निर्मला तिम्रो,हात छ शीरमा
अहिले आफ्नो हालत सम्झी नबसौं पीरमा
बाबाको पनि मद्धत पक्कै पाउँछौं हामीले
संघर्ष गर्दै होला नै उहाँ,बुझ्यौ नि तिमीले?
निर्मला(छोरी)
चस्कियो मुटु,बाबाको याद,सम्झना आएर
कसरी दिन बितेको होला,के खाना खाएर
देशमा सही,गतिलो नीति,आउँला कहिले
योग्यले काम,गाउँमै बसी,पाउँला कहिले?
सानी(आमा)
देशमा हाम्रो,भएन यहाँ,शिक्षाको कदर
नपढे पनि,पहुँच भए,उसैको सदर
नवीन तिम्रो पिंढीले अब,गरेर देखाऊ
दीनको पक्ष,लिएर ध्वनि,बुलन्द बनाऊ।
निर्मला(छोरी)
अबेर भयो,भोकाए गाई,गएर फुकाऔं
भएका पीडा,वेदना सबै,मनैमा लुकाऔं
ब्याउन लागे,भैंसी र बाख्रा,राम्ररी चराऔं
कसैले कुटे,ब्याउने माथि,थर्काऔं-कराऔं।
सानी(आमा)
गफैमा भुली निर्मला नानु स्कुलमा गईनौ
बेलैमा जानु पर्ने हो,किन सचेत भईनौ
मोडियो ध्यान,आमाको पनि,वेदना कहँदा
प्रगति गर्न सकिन्छ कहाँ,गयल रहँदा।
निर्मला(छोरी)
त्यो डाँडा पारी लगेर बस्तु,जाउँला गौशाला
किताब बोकी,साथैमा आज,गईन्छ गोठाला
स्कुलमा पढ्ने बिषय जति कण्ठस्थ पार्नेछु
बुझिन भने कठिन पाठ,साथीको सार्नेछु।
दृश्य चित्रण
गएर गोठ,लिएर बस्तु,आमा र ती छोरी
पुगेर टाढा,किञ्चित ध्यान,बिहेमा नमोडी
मनमा ईख लिएर हिंड्छिन्,सानीकी छोरीले
सिनिक्क हान्दै धपाउँछिन् गाई,हानेर लौरीले।
No comments:
Post a Comment