निर्मला
हँसिया बोकी,देखाई डर,चुटाइ दिनेछु
दुश्मन सामू परेमा आँखा फुटाइदिनेछु
नसोछे हुन्छ,इज्जत मैले,लुटाइदिनेछु
बलात्कारीको यौनांगलाई टुटाइदिनेछु।
रामे
स्याबास नानू,चाहेको यस्तै आँटिली छोरी हो
अहिलेदेखि अनावश्यक चिन्तन छोडियो
खाइरहनु मसिनो मीठो पौष्टिक आहारा
भैदिनुपर्छ सदैब प्यारी,आमाको सहारा।
निर्मला
लिएको शिक्षा व्यवहारमा जरुर उतार्छु
नभए पनि हजुर घर,जिन्दगी सपार्छु
उज्यालो पार्छु झुपडी पनि,यति छ ल्याकत
आएर घर,निरीह ठान्ने,कसको तागत?
रामे
निर्मला संगै हुनेछिन् सानी,ढुक्कले बस ल
चाहिए केही,गएर लिनु,श्यामेको पसल
नभए पैसा,उधारो पनि दिनेछ खुशीले
भनेर राख्छु,सम्पूर्ण कुरा,प्रस्थान पहिले।
सानी
बाध्यता बिना,पसल गई,उधारो लिन्न म
नगद पैसा बोकेर जान्छु,सामान किन्न म
उधारो लिंदा महंगो पर्छ,लेख्नेछ बढीनै
सित्तैमा दिए जत्तिकै गर्छन्,किच्किचे अतिनै।
रामे
पठाइदिन्छु,महिना मर्दा,तलब थापेर
महिनाभरी मलाई पुग्ने बचत राखेर
गईन्छ होला,मिजारबाट,लिएर ब्याजमा
घटाउ कर्जा,चाहिने जति,राखेर साथमा।
सानी
नलिउँ होला,मिजारबाट,बेकार झुकेर
हैरान पार्छ,वचन लाई,कुत्ताझैं भुकेर
शरण पर्न हुन्न है राजा,कहिल्यै चुकेर
नसके तिर्न,बेलामा कतै,गर्जिन्छ थुकेर।
रामे
उपाय छैन,विकल्प छैन,कसरी जुटाउँ
निस्किने हैन,भनेको बेला,खप्पर फुटाउँ?
साथमा भए,तनाब किन,लिनु पो पर्थ्यो नि
जसरी पनि परेको खाँचो मज्जाले टर्थ्यो नि।
सानी
गलाको सिक्री बेचेर पनि जमाउन सकिन्छ
गएपछि त, हरेक मास,कमाउन सकिन्छ
सुन त फेरि कमाएपछि किनुँला क्या राजा
होइन भने नराम्रोसंग बज्नेछ क्या बाजा।
रामे
हालत जस्तो,आएर पनि,बेचिन्न सिक्री त
कसरी किन्न सकिन्छ फेरि,लाग्दैछ फिक्री त
त्यसैले सानी,लाएको सिक्री,गरिन्न बिक्री त
लिएर ऋण,सहुँला बरु,पचास डिग्री त।
सानी
बेलैमा ऋण,नसके तिर्न,घरमा बोलाई
झपार्ने होला,साहुले कतै,वचन चलाई
ठूलेले ऋण,नसक्दा तिर्न,भोग्याथ्यो श्रीमती
ऋणको बद्ला,अस्मिता लुट्दा,भएथ्यो दुर्गति।
रामे
पहिले जस्तो जमाना छैन,समय फेरियो
शोषकहरु सुध्रिदै गाको अवस्था देखियो
गर्नेछु कुरा,राखेर शर्त,लिनेछु लिए नि
होइन भने लिईन्न क्यारे,सित्तैमा दिए नि।
सानी
धनको धाक लाएर अझै,किन्दछन् इज्जत
धनैले राख्न,खोज्दछन् सारा,मुट्ठीमा जगत
हत्यारा छिट्टै निस्किन्छ पैसा धरौटी राखेर
ती बलात्कारी बजार घुम्छन् निर्धक्क हाँसेर।
रामे
मारेर मान्छे,बलात गरी,काँ सुख पाइन्छ
नपाए न्याय,पीडित भए,लिंग नै काटिन्छ
हुनुपर्ने हो राक्षसलाई फाँसीको सजाय
पैसाको आड लिएर कतै तागत लगाए।
सानी
निरीहलाई कानून लाग्छ,स्वतन्त्र अमीर
देखेर धन,वकिल पनि बिक्ने हो आखिर
मुद्दामा झूटो,गरीब मान्छे सड्दछन् जेलमा
न्यायधीश् पनि,हार्दछ यहाँ,न्यायको खेलमा।
रामे
आत्मको रक्षा,गर्नको लागि,खुकुरी चलाउ
सकिन्छ जति,लडाइँ लड,पाखुरी चलाउ
लिएर बस्ने होइन अब आँखामा तलाउ
पापीको तुरी काटेर अब आगोमा जलाउ।
सानी
रक्षाको लागि मारिए कोही,हत्यारा भन्नेछन्
समाज उठी,बिरुद्ध मेरो,खोइरो खन्नेछन्
जसरी पनि हुँदैन सुख,हुँदैन सहज
अचम्म लाग्छ,जायज केहो,केहो नाजायज।
रामे
लडिरहनु पर्दछ सानी,विकृति विरुद्ध
हुँदैन जाती,शालिन बसी,भएर जो बुद्ध
फाइदा छैन,पिशाचलाई,देखाई मानवता
मनुष्यलाई होइन मार्ने,मार्ने हो दानवता।
सानी
पिपासुलाई जरुरी देख्छु,सवक सिकाउन
होइन भने,सक्दैनन् नारी,ढुक्कले निंदाउन
गरिन्छ शुरु,लागेको खिया,खुकुरी उध्याउन
लागिपरेमा यौनपिपासु,लागिन्छ सिध्याउन।
रामे
साहस देखी,लागिन्छ अब,निर्धक्क बिदेश
नलिई भय,मनमा कत्ति,नखाई हरेश
जानुनैपर्छ मायालुलाई एकल पारेर
जितेर फिर्छु,मरणलाई,होइन हारेर।
सानी
स्वामीकै मर्जी,सम्झाए पनि,सकिन सम्झाउन
नमान्नेलाई जेगरे पनि,सकिन्न मनाउन
मार्गमा मेरो,हिंडाउनलाई,अत्यन्तै भो गाह्रो
प्याराको खुशी,सानीको खुशी,बन्दिन तगारो।
रामे
समझदारी श्रीमती पाई खुशी छु अधिक
खुशीमा मेरो,पियारी पनि,भैदिनु सरिक
भए नि टाढा,हुनेछौ तिमी,मुटुको नजिक
भोलिदेखिनै हुनेछ रामे यात्राको पथिक।
सानी
बहन्छ होला हृदय भरी पीडाको सिरेटो
कल्पेरै बस्ने,होला नि प्यारा,हेरेर गोरेटो
रहला बाँझो,नसक्दा खन्न,खेत र बारी त
रहला शान्त,सन्नाटा छाई,वारि र पारी त।
रामे
साइनो गाँस्नु बतास संग,खुलेर सुसेल्नु
पुर्याउँछ हानी,काँडाले सानी,जिस्केर नखेल्नु
तिमीले स्पर्श गरेको हावा,अरब आउँला
मायालु सम्झी,मुट्ठीमा कसी,चुम्बन खाउँला।
सानी
बादलु लाई फुकेर कान,सन्देश पठाउँछु
काममा व्यस्त रहँदा पनि यादले सताउँछु
अभाव हुन नदिन मेरो,छोएर सागर
प्रशस्त माया,पठाइदिन्छु,बगाई रहर।
रामे
हुनेछ सास,रामेको पनि,तिमीले फेर्दिंदा
हुनेछ माया,प्रशस्त त्यहाँ,बादल भेटिंदा
हुनेछ याद,समिप सदा,तिमीले सम्झिंदा
अकेली हुन्नौ,साथमा हुन्छु,मनले कल्पिंदा।
सानी
बल्झिंदा घाउ,मलाई बिर्सी,मलम लगाउनु
हमेसा स्वास्थ रहन मुटु,यथेष्ट सघाउनु
मायाको रोग लागिहालेमा,पाइन्न औषधि
फर्किनु होला,औषधि लिन,चाहिन्न सम्पत्ति।
रामे
सम्झना मीठो,हुनेछ उर्जा,सम्झेरै बाँच्नेछु
बितेको हाम्रो,कहानी सम्झी,हाँसेरै बाँच्नेछु
फोनमा बोल्दा,मिठास शब्द,अमृत हुनेछ
नभन तर दु:खको कुरो,मुटुमा छुनेछ।
सानी
भएको कुरा भनेरै छोड्छु,लुकाउनै सक्दिन
कसम राजा,हजुरलाई,झुक्याउनै सक्दिन
भ्रममा राखी,जिन्दगी लाई,कसरी बाँचु म
रुवाइकन,आँखाको नानी,कसरी हाँसु म?
रामे
अक्सर सबै बिषयबस्तु,भन्दिनु जाती हो
चाहिने बेला नभन्ने कुरा गम्भीर घाती हो
असल साथी मान्दछु म त श्रीमान श्रीमती
साथमा साथ,सकेमा दिन,चाहिन्न ओखती।
No comments:
Post a Comment