निस्ठुरीलाइ बल्ल तल्ल भुले जस्तो लाग्छ
धेरै पछि आज आँखा खुले जस्तो लाग्छ।
लटरम्म फलेको त्यो मंसिरे धान भित्र
कुन पापीले गाई-बस्तु हुले जस्तो लाग्छ।
कैले ह्वात्तै बढी दिन्छ, कैले घटी दिन्छ
नक्कलीको भाउ फेरि चुले जस्तो लाग्छ।
मध्य-राती सबै सुत्दा मुखौटा लगाई
इज्जत लुट्ने पल्लो घरकै ठुले जस्तो लाग्छ।
फुलै फुल डुली हिड्ने म लोभी भमरा
कोमल फुल मेरै लागि फुले जस्तो लाग्छ।
देख्दिन म कतै प्यार सहन सक्तिन
सबै तिर अत्याचार सहन सक्तिन।
मुक्त होला कहिले लोडसेडिङ बाट
सधैं हुन्छ अन्धकार सहन सक्तिन।
बेरोजगार भाका छन् जति पढे पनि
हरेक दिन शनिबार सहन सक्तिन।
जेठो छोरो काङ्ग्रेसी,कान्छो हो एमाले
गरिरन्छ मारामार सहन सक्तिन।
बिदेशिन बाध्य छन् लाखौं युवा हरु
खोजी गर्दै रोजगार सहन सक्तिन।
यो छातीमा मात्र किन बज्रपात हुन्छ
आफ्नै मान्छेबाट यहाँ बिस्वासघात हुन्छ।
झिलिमिली उज्यालो यो पुर्णिमामा पनि
मेरो लागि औसी सरी कालो रात हुन्छ।
पछि बाट तीखो छुरा प्रहार गर्नेको
सामू भने कति चिप्लो मीठो बात हुन्छ।
अध्यारोले घेरे पनि मेरो चारै तिर
आश मरेको छैन भोलि त प्रभात हुन्छ।
तानाशाही मानसिकता भाको ब्यक्ति भन्छ
अपराधी र ज्यानमारा जन्मजात हुन्छ।
म तिम्रो निद्राको बाधक बनी दिन्छु
विशाल नयनको पाठक बनी दिन्छु।
तिम्रो जन्म भाको सिर्फ मेरो लागि
अरुको भएमा घातक बनी दिन्छु।
अंगालोमा बाध नशाले मातेर
तिम्रो जिन्दगीमा मादक बनी दिन्छु।
अभिनय गर रंगमञ्च भित्र
एथार्थ कथाको नाटक बनी दिन्छु।
माया पिरतीको रमाइलो देशमा
बिस्तारबादी सोचको शासक बनी दिन्छु।
•••••••••••••••छोराछोरी••••••••••••••
जन्म दिई शिक्षा दिने भगवान तिमी नै
शीर ठाडो पारी भन्छु मेरो शान तिमी नै।
•••••••••••••••बाबुआमा•••••••••••••••
यति ज्ञानी छोरा पाए,यति राम्री छोरी
देवताले दिएको हो बरदान तिमी नै।
••••••••••••••••दु:खी मान्छे•••••••••••
दु:ख दिन्छौ किन ईस्वर दया नराखेर
यति धेरै पुकार गर्दा सुनसान तिमी नै।
••••••••••••••••एक नेपाली•••••••••••••
नेपालमा नै खेली हुर्के ,यही नै मर्नेछु
तिमी मेरो मातृभूमि,पहिचान तिमी नै।
•••••••••••••••••एक प्रेमी••••••••••••••
यो मुटुको धड्कन तिमी, तिमी नै जिन्दगी
यै मुटुमा छुरा रोप्छौ जानाजान तिमी नै।
बाध्यताले टाढा भए धोखेबाज नभन्नु
सधैं गोप्य राखी दिनु हाम्रो राज नभन्नु।
कैले काहीँ भेट्दै गरौं समय मिलाई
कति हुन्छौ अति ब्यस्त कामकाज नभन्नु।
मेरी मनकी रानी भई बास गर तिमी
महँगीको जमानामा सुनको ताज नभन्नु।
नारी हरु गोप्य कुरा यसरी लुकाउछन्
तिमी लाई मात्र भन्छु अरु माझ नभन्नु।
तिम्ले इज्जत कहिले पो छोपेका थियौ र
दुनियाँमै नाङ्गो भयौ अब लाज नभन्नु।
बाहिर बाट देखिन्न जे भित्र हुन्छ
थाहा हुन्न कस्को कस्तो चरित्र हुन्छ।
महान हुन्छ त्यो मनुष्य,उच्च रहन्छ
जस्को भित्री दिल सधैं पबित्र हुन्छ।
बिर्सन कहाँ सकिन्छ प्रियसी लाई
टाढिए नि मनमा उनैको चित्र हुन्छ।
धेरै सम्पति थुपारी धनी त होला
कसै लाई काम नलागे दरिद्र हुन्छ।
मान्छे लाई कैल्यै पनि दुस्मन नसम्झ
कुनै बेला उही ब्यक्ति नै मित्र हुन्छ।
ताल्चा यता भए पनि दिल्लीमा चाबी छ
बिदेशी शक्ति नै यहाँ सबैमा हाबी छ।।
गएका छन् फेरि उनी गोडा मोल्न लाई
तर पनि स्वाभिमानी भएको दाबी छ।।
चिल्लो,मिठो भासण दिन्छ पजेरोमा चढी
नेताको स्वार्थ भनेकै केबल चुनावी छ।।
माथी पुग्छन् जनतालाई भर्याङ बनाएर
सत्ता टेकी बिर्सने नियतमै खराबी छ।।
ब्यबहारिक शिक्षा नभै बेरोजगारी बढ्यो
नेपालको शैक्षिक ज्ञान मात्र किताबी छ।।
दिनै मान्छेको चाहना अधिक हुँदै जान्छ
अनेकौं गति-विधिमा सरिक हुँदै जान्छ।
अनौठो जिन्दगीको रहस्यमय कथा
जति पढ्यो उति धेरै मार्मिक हुँदै जान्छ।
जतिसुकै उतारचढाव आए पनि आओस्
नआतिनु,ती सबै कुरा ठिक हुँदै जान्छ।
प्रकृतिको नियम यस्तो बनाइएको छ
चोखो माया नि बिस्तारै भौतिक हुँदै जान्छ
पढी दिनु, सुनी दिनु "माङ"को पनि गजल
सिकारु नै थिए अब मौलिक हुँदै जान्छ।
लेखु लेखु लाग्छ अरे भावुक भए पछि
ठोकु ठोकु लाग्छ अरे बन्दुक भए पछि।
असम्भव केही छैन संसारमा साथी
गरे सफल हुन्छ हुन्छ ईच्छुक भए पछि।
किन जन्म दियौ भन्छौ बाबा आमा लाई
पछि कुरा बुझ्छौ बाबू बुज्रुक भए पछि।
सबले वाह वाह भन्छन् आँखा उघारेर
नजिक बाट हिन्ने मोरी कामुक भए पछि।
माया मारी पाइला हरु मोडी गए पनि
निस्ठुरीकै नाममा मुटु ढुक्ढुक भए पछि।
साचो माया सधैं सधैं अमर हुने गर्छ
झुटो माया लाए जीवन बगर हुने गर्छ।
जिन्दगीमा निश्चित लक्ष्य होला,नहोला
तर पनि लगातार सफर हुने गर्छ।
आफन्त होस् या पराई,जम्काभेट हुँदा
पहिलो जुध्ने कुरा त नजर हुने गर्छ।
मिलन पछि बिछोड भए,याद गर्न लाई
अझै मुटुमा मायाको असर हुने गर्छ।
कहिले जित्छ मायाले,कहिले घृणाले
माया र घृणाको बीचमा टक्कर हुने गर्छ।
ऐले सम्म तिम्रै ईशारामा नाचेको छु
मर्थे होला तर तिम्रै लागि बाचेको छु।
देको छैन मेरो तन अरु कसै लाई
चोखो मेरो जोवन अझैसम्म साचेको छु।
धेरै आए होला मेरो लागि मर्ने हरु
बिचरा हरुको मन धेरै भाचेको छु।
उतीर्ण भाका छौ तिमी अग्नि परिक्षामा
धेरै पल्ट मैले तिमी लाई जाचेको छु।
अरु जस्ती छैनौ,संसारकै राम्री तिमी
पत्यार नलागेर धेरै संग दाजेको छु।
बिदेश बाट सधैं अनुदान लिएर
कहाँ बन्छ देश अब ज्यान लिएर।
विश्व सामू नेपाल् चिनाउनुछ आज
नेपाली नै हाम्रो पहिचान लिएर।
मागेको रोटीले हाम्रो पेट भरिन्न
बाच्न सक्छौं हामी स्वाभिमान लिएर।
कहिल्यै झुक्दैनौ दुस्मन हरु संग
शीर ठाडो पारेर,यहीँ सान लिएर।
हिम्मत जगाउने,जागर बढाउने
एकै स्वरमा गाऔ रास्ट्रगान लिएर।
श्रीमती हुँदा हुँदै रखेल किन राख्छन्
अध्यारोमा उनलाई अचेल किन राख्छन्।
जनता लाई यहाँ इन्धनको अभाव छ
ब्यापारी लुकाएर डिजेल किन राख्छन्।
प्रतिभाशाली ब्यक्ती भए पनि देशमा
सरकारले यसरी ओझेल किन राख्छन्।
आधुनिक प्रबिधिको जमानामा पनि
थोत्रा,खिया लागेका ती रेल किन राख्छन्।
चाहिने बेलामा जो काम नै लाग्दैन
त्यस्ता हरु सित हेलमेल किन राख्छन्।
नामर्द सरकारको जरुरत हुँदैन
जहाँ जनताको हिफाजत हुँदैन।
बाढी,पहिरो र भुकम्पमा परी
कैयौं मान्छे मर्दा सनाखत हुँदैन।
हातैमा हेरेर भाग्य भन्छ ज्योतिष
भविस्य कसैलाइ अवगत हुँदैन।
गगनचुम्बी महल बनाउछन् नेता
हेर्नुस् झुपडीमा राम्रो छ्त हुँदैन।
जातिय पर्खाल छ अझै समाजमा
त्यसैले त बिहे बिधिवत हुँदैन।
सबको नजर बाट पतित भए पछि
आँखा छोप्नु किन लज्जित भए पछि।
अल्पमतमा परी बिजोग भएको छ
बहुमतको प्रस्ताव पारित भए पछि।
आउ मिली गासौ एकताको माला
दुस्मन आई लाग्छन् खण्डित भए पछि।
बिस्तारै हिन्नुछ लक्ष्यमा पुग्नलाइ
गार्हो हुन्छ पुग्न थकित भए पछि।
कुहिरोको काग जस्तै बन्नु हुन्न
अवस्य पुगिन्छ लक्षित भए पछि।
छहरा र पहरामा कविता भेटिन्छ
खोजे सबै तिर राम र सीता भेटिन्छ।
मनुष्यको पनि दिल सफा भयो भने
त्यही सफा दिल भित्र नै गीता भेटिन्छ।
यहाँ मान्छेहरु आफैं मजाक बनीदिन्छन्
मान्छेको यो दुनियाँमा रमिता भेटिन्छ।
जिन्दगीका कथा हरु एउटै हुदैनन्
कसैका मीठा र कसैका तीता भेटिन्छ।
संसारमा पैसा भए जे पनि पाईन्छ
तर नसोच्नु कि माता र पिता भेटिन्छ।
तन,मन त्यसै प्रभावित भाको छ
मुटु चोरी भाको प्रमाणित भाको छ।
चोखो माया सधैं मनैमा हुन्छ रे
सुन्दरी देखेर आकर्सित भाको छ।
जिन्दगीको रिमोट अन्तै हुने रैछ
कसैको हातबाट संचालित भाको छ।
कोही कोही चोर त अति नै सिपालु
मुटु चोर बाटै सम्मानित भाको छ।
दिलको पिजडामा कैद गरि कन
उनकै लागि मन उत्तेजित भाको छ।
उनी देखि आज भोलि भयवित हुन्छु म
बरु एक्लै टोलाउदा आनन्दित हुन्छु म।
जिन्दगीमा कति खेल जितियो जितियो
तर पनि आफैं सित पराजित हुन्छु म।
पत्रकारको नजरमा समाचार बनियो
भोलिको त्यो पत्रिकामा प्रकाशित हुन्छु म।
नसोच्नु कि नारी मात्र बलात्कृत हुन्छन्
आज भोलि नारी बाटै प्रताडित हुन्छु म।
दु:खै दु:ख बाट सधैं पिल्सिएको मान्छे
सानो-सानो सुख बाट पुलकित हुन्छु म।
निर्मोही लाई कार्बाही तोकिएको छ
मुटुमा छिर्न मनाही गरिएको छ।
जबर्जस्ती मायाको नियम तोड्नेलाई
ठाउँ ठाउँमा सिपाही राखिएको छ।
मायाको परिभाषा दिने उही नारी
रातै भरी आफू चाहिँ बेचिएको छ।
सधैंको लागि छोडेर जाने मायालु
घाउ बल्झाउन कैलेकाही भेटिएको छ।
फुल जस्तो बन्न छोडी काडा बन्दा म
घोषणामा तानाशाही भनिएको छ।
भुतुक्कै पार्यौ मलाई आँखा झिम्काएर
जिउँदै मार्यौ मलाई आँखा झिम्काएर।
चिप्लो र गाह्रो बाटोमा झम्का भेट हुँदा
गर्ल्यामै झार्यौ मलाई आँखा झिम्काएर।
तिमी लाई आफ्नो ठानी छेउ बस्दा खरी
पर्तिर सार्यौ मलाई आँखा झिम्काएर।
मुखले नाइँ भने पनि तिम्रो मन मनै
आफ्नै स्वीकार्यौ मलाई आँखा झिम्काएर।
मेरो मनको चाह बुझी तिमीले मुटुको
ढोका उघार्यौ मलाई आँखा झिम्काएर।
लेखिएका कथाहरु मेटिदै छन् यहाँ
निर्दोसीका घाटीहरु रेटिदै छन् यहाँ।
हजारौं बर्ष पहिले हराएका मान्छे
खाल्डो भित्र हाड मात्र भेटिदै छन् यहाँ।
हक-अधिकारको लागि आवाज उठाउदा
देश बाट अन्यत्रै लखेटिदै छन् यहाँ।
बिस्वास गर्ने कुनै ठाउँ मान्छेमा रहेन
आफन्त बाटै भीरमा घचेटिदै छन् यहाँ।
देश लाई गहिरो निन्द्रमा सुताएर
नेता सुन्दरी संग लपेटिदै छन् यहाँ।
कि त वार हुन्छ अब कि त पार हुनेछ
कलम र तर्बारको युद्ध लगातार हुनेछ।
बुलन्द ती आवाजहरु लेखिदै जानेछन्
जहाँ थिचोमिचो अनि अत्याचार हुनेछ।
मान्छे सबै स्वार्थी भए,कलियुग चल्दैछ
कुनै बेला दुनियाँमा मारामार हुनेछ ।
सुख,दु:ख जिन्दगीमा आई नै रहन्छ
जसरी उज्यालो पछि अन्धकार हुनेछ।
सत्य र असत्यको त्यो अन्तिम लडाइँमा
जसरी नि असत्यको पक्का हार हुनेछ।
गुलाबी ती ओठ टोकी कति लजाएकी
हराभरा बैश बोकी कति लजाएकी।
उनको आँखा संग मेरो आँखा जुध्ने बेला
उमेर पुगेर पो होकि कति लजाएकी।
स्याउ जस्ता ती गालामा मैले चुम्न खोज्दा
छिटो छिटो हातले रोकी कति लजाएकी।
उनी लाई सिकाउदा माया लाउने तरीका
पिरतीको पाठ घोकी कति लजाएकी।
सार्थक भयो पहिलो भेट आज "माङ" संग
फेरि भेट्ने दिन तोकी कति लजाएकी।
असिना र पानी
भयो जिन्दगानी।
गर्थें तिमी लाई
माया खानी खानी।
माया दिन लाई
गर्यौ आनाकानी।
धनी केटा पायौ
रै'छौ भाग्यमानी।
आफ्नै माया लाई
मार्यौ जानीजानी।
फुल राखी दिउला काडा पन्छाएर
संग संगै जिउला काडा पन्छाएर।
काडा बिझ्यो भने कोमल ती पाउमा
आलो घाउ सिउला काडा पन्छाएर।
दु:ख दिन्न कसम सुखै सुख दिन्छु
दु:ख आफैं लिउला काडा पन्छाएर।
विष कैल्यै पिउन नपरोस् जीबनमा
अमृत मात्रै पिउला काडा पन्छाएर।
उठ्यो भने कोही तिम्रो बिपक्षमा
पक्षमा उभिउला काडा पन्छाएर।
यो मुटुमा हान्यौ तीर गुलाब देखाएर
तिम्रै लाग्न थाल्यो पीर गुलाब देखाएर।
बेरोजगारी हुँदा म भौतारिए धेरै
पिरतीको दियौ जागीर गुलाब देखाएर।
कसैको सामू पनि झुक्दैनथ्यौ तिमी
झुकाइदियौ यतै शीर गुलाब देखाएर।
ठूलो मान्छे बन्ने थ्यो जीवनको लक्ष्य
परिवर्तन गर्यौ तक्दीर गुलाब देखाएर।
चैनले यो जिन्दगी जिएको नै थिए
मारेरै छाड्यौ आखीर गुलाब देखाएर।
गर्ने बेला यहाँ सबै कार्य हुन्छ
भन्ने बेला पुरै ब्रम्हाचार्य हुन्छ।
सीघा बन्ने हरु थाती बसे पनि
उताउलीको बिहे अनिवार्य हुन्छ।
खुशी हुन्छु पिरतीको गीत गायौ भने
सधैं मेरो वरिपरि तिमी छायौ भने।
दु:ख पीडाको भारीले जब थिज्दा खेरी
साथमा साथ मिलाएर भार उठायौ भने।
अन्धकार छाउदा खेरी मेरो जीवनमा
उज्यालो ज्योति बनेर नै उदायौ भने।
यति ठूलो संसारको एउटा कुनामा
संगै मिली सानो संसार बनायौ भने।
बलिदान गरि दिन्छु तिम्रो लागि त म
सधैं भरी हासी दिन्छु सुख पायौ भने।
कहानी जिन्दगीको घट्ना वरिपरि छ
बादल छायो जीवनमा असिना,झरी छ।
कस्तो संसार बनायौ यो तिमीले भगवान
कोही तरी तरी छ,कोही मरी मरी छ।
कस्ले बुझी दिनु र अरुको कथा व्यथा
दु:ख र पीडा सबै मेरै मन भरी छ।
कोही घमन्डी हुन्छन्,कोही त उदारबादी
एउटै आमाको पनि सन्तान थरी थरी छ।
संसारको सबैभन्दा राम्री परी म संग
अंगालोमा बेरिने सपनाको नगरी छ।
कोही मान्छे यहाँ यति घटिया छ
घमण्ड गर्दछन् पछि भरिया छ।
उब्जानी नहुने जग्गा दिएका छन्
जमिनदार भन्छ त्यहाँ अधिया छ।
लाखौं युवा देशमा बेरोजगारी छन्
पैसाको नाउँमा दुई रुपिया छ।
प्रेमी गए देखि चलाएको छैन
प्रेमिकाको गाडी लागेको खिया छ।
कस्ले बुझ्न सक्ला बलात्कारको पीडा
चेलीको त्यो छातीमा छिया छिया छ।
भने जस्तै गर्न सके कति सजिलो छ
मिहिनेतले कमाएको रोटी रसिलो छ।
काम गर्नु पर्यो भने पछि हटि हाल्छ
खाने बेला प्रायःजसो सबै पहिलो छ।
पसिना बगाए केही असम्भव नै छैन
डल्ला फुटायो भने माटो मलिलो छ।
हत्केलाको रेखा बाट बन्दैन यो भाग्य
कडा कर्म गरे सधैं भाग्य चम्किलो छ।
कुकर्म छोडेर आउ, सत्कर्म मा लाग
बा-आमाले पनि भन्छन् छोरो गतिलो छ।
तिर्खा लाग्ने बेला पानी दिए हुन्छ
मन्ले आफ्नो मान्छे ठानी दिए हुन्छ।
मेरो लागि तारा नै झार्नु पर्दैन
मेरो अनुरोध मानी दिए हुन्छ।
बुझ्न सकुला म तिम्रो त्यो चाहना
मेरो ईच्छा पनि जानी दिए हुन्छ।
दुख्दैन मलाई तिम्रो प्रहारले
नजरको बाणले हानी दिए हुन्छ।
कुरुप भए पनि मेरो अनुहार
लाखौमा मलाई छानी दिए हुन्छ।
आज भोलि सबै लाई जुहार चाहिन्छ
सुन्दर मन भन्दा पनि मुहार चाहिन्छ।
आगो तापीदिन्छ मान्छे जब सम्म बल्छ
दुनियाँको चाल देखि मुटु त्यसै जल्छ।
संसारमा ईमान बिक्ने बजार चाहिन्छ
सुन्दर मन भन्दा पनि मुहार चाहिन्छ।
दु:ख पर्दा अरुलाई आँखा छोपी हिन्छन्
खुट्टा तान्छ तल बाट,छुरा रोपी दिन्छन्।
मान्छेलाई मान्छेको नै व्यापार चाहिन्छ
सुन्दर मन भन्दा पनि मुहार चाहिन्छ।
मलाई भेट्न छोडेर अरु लाई भेटी दियौ
यो मायाको मुनालाई कलिलैमा रेटी दियौ
अरु लाई छले पनि भगवान्ले देखेका छन्
अपराध गरे पछि प्रमाण सबै मेटी दियौ।
गर्ने बेला सहमती भएर गरेका थियौं
स्वार्थ पूरा भए पछि अन्यत्रै लखेटी दियौ।
लुट्नसम्म लुटीदियौ नाङ्गेझार पारी पारी
रस चुसी भीर बाट मलाई घचेटी दियौ।
प्रभु संग गुनासो छ मलाई एउटी त छैन
कसै लाई भने धेरै धेरै धेरै केटी दियौ।
गोली जस्तो बोली उन्को पड्कन थालेपछि
त्यो मुटु अर्कैको लागि धड्कन थालेपछि।
आज भोलि मेरो साथ नभाको बेला उनी
जताततै उन्कै अभाव खड्कन थालेपछि।
न त तल खस्न सक्छ,न त छुटकारा पाउन
अप्ठ्यारो त्यो भीरैमा म अड्कन थालेपछि
नसोध मलाई कहिल्यै के कस्तो छ भनेर
कस्तो भनौं पहिरो झैं भत्कन थालेपछि।
कस्तो छाप छोडी गई बिर्सनै नसकिने
सम्झनाको यो पासोमा लड्कन थालेपछि।
जीवनमा नैतिकताको डर हुनु पर्छ
जुवा,तास,रक्सी देखि पर हुनु पर्छ।
हिंस्रक त पशु-पन्क्षी,जनावर हुन्छ
सकेसम्म हामी असल नर हुनु पर्छ।
ठुला-ठुला महल नै चाहिएको छैन
ढुक्क भई निदाउने घर हुनु पर्छ।
मन मिल्यो भने यहाँ सबै नजिकको
भन्दिन म एकै जात,थर हुनु पर्छ।
"माङ"देखि टाढा टाढा जान हुन्न मित्र
सोचे तिम्रो आफ्नै हु म,वर हुनु पर्छ।
तपाईं हाम्रो माया बराबर हुनुपर्छ
सबै जनाको उस्तै अग्रसर हुनुपर्छ।
बिश्वासमा अढेकोछ हाम्रो यो संसार
हामी एक अर्कामा सधैं भर हुनुपर्छ।
बल्लतल्ल पाएको मनुष्यको यो चोला
जिउन लाई कर हैन रहर हुनुपर्छ।
जाल,झेल,घृणा र बितृस्णाको नभई
माया र पिरतीको यो शहर हुनुपर्छ।
हत्या,हिंसा,लुट्पाट को बिदाइ गर्नुपर्छ
हर बिहान् सुन्ने मीठो खबर हुनुपर्छ।
