आरोह.......अवरोह....
मिलन........बिछोड....
कहिलेकाही पिरतीको फूलले बेरिन्छ जीवन
कहिलेकाही दुश्मनको जालले घेरिन्छ जीवन
कहिलेकाही शिशिरको पासोमा परिन्छ जीवन
कहिलेकाही वसन्तको हाँसोमा भरिन्छ जीवन।
सत्यताको बाटो हिंड्न डराउने हैन कहिल्यै
असफलता हात लाग्दा हराउने हैन कहिल्यै
समाजको कुरीतिलाई तोड्ने आँट गर्नुपर्छ
माया भए सम्बन्धलाई जोड्ने आँट गर्नुपर्छ।
संघर्षको मैदानमा लडेपनि उठ्नुपर्छ
सफलताको सगरमाथा चढ्ने हिम्मत राख्नुपर्छ
जिन्दगीको गोरेटोमा ठेसहरु लागे पनि
बाधाहरु छिचोलेर हिंड्नुपर्छ सके जति।
भाग्यरेखा लम्ब्याउन कर्मले नै कोर्नुपर्छ
आइपरेमा हतौडाले ढुंगा पनि फोर्नुपर्छ
परिश्रमको बीज रोपी फलहरु फलाउनुछ
अभावका पीडाहरु पसिनाले बगाउनुछ।
No comments:
Post a Comment