आनीले गाली गरेर म्यासेज पठाएको दुई दिन भयो तर जवाफ आएन।उनी जवाफको लागि प्रतिक्षारत रहिन् तर आएन।किशोरको प्रोफाइल तस्वीर संगै आनीको मन पनि बद्लिसकेको थियो।किशोरको तस्वीर नै त्यस्तै थियोे,जो कसैलाई मोहित र मन्त्रमुग्ध पार्ने खालको।करीब ५ फिट ७ ईन्च जतिको उचाइ,गोरो,पातलो र हँसिलो उसको फूल साइजको फोटोले आनीको रिस मारिसकेको थियोे।पहिले नै निर्जला बनेर किशोरले धोका दिएपनि आखिर एउटी नारीको मन न हो,त्यो धोका बिर्सिहालिन्।आज मात्र पहिलोपटक आनी बन्न आएकी एक जना १० बर्षकी केटी आनीको आनीबानी र व्यवहार देखेर छक्क परेकी थिई।
"आनी!तपाईं आनी जस्तो मान्छे यसरी केटाको फोटो किन हेरिरहनु हुन्छ?के यसो गर्नु पाप हैन र?"
"हैन-हैन आनी याङ्जी,मैले त्यस्तो कुनै पाप गरे जस्तो त लाग्दैन।यदि पाप गरेको भए माफी पाउँ।"
लज्जित भएर नयाँ आनीलाई अपूर्ण जवाफ दिनुपरेको थियो।बिचरी बालिकाले उनको कुरा फटाफट पत्याएकी थिई।बच्ची याङ्जी आनी कोठामा बस्न थालेपछि उनलाई पहिलेको झैं अलार्म राख्नुपर्ने झन्झट नै भएन।स्वयं आनी याङ्जी नै अलार्म बनेर उदाएकी थिई।उनको बानी राती छिटो सुतेर बिहान पनि सबेरै उठ्ने खालको थियो।आनी डोल्माले गर्दै आएको दैनिक कार्यतालिका अब आनी याङ्जीतिर सरेको थियो।लामा गुरुलाई चिया देखि खानासम्म टक्र्याउने कार्यभार उनैलाई हस्तान्तरण गरिएको थियो।त्यसैले पनि अब आनी डोल्मा पहिलेको तुलनामा स्वतन्त्र भैसकेकी थिई।आनी याङ्जी यति सुन्दर थिई कि कुनै फूलको दर्शन गर्न बगैंचामा जानै परेन।कोठा पनि पहिलेको जस्तो अन्धकार नभई पूर्णिमा झैं लाग्न थालेको थियो।अर्थात एउटा पूर्ण चन्द्रमा आनी डोल्माको कोठामा उदाएको थियो।अचेल आनीले दोब्बर खुशी पाएकी छिन्।पहिलो किशोरको प्रोफाइल तस्वीर र दोश्रो-आनी याङ्जीको मुस्कान।
"आनी याङ्जी!तिमी मेरो मनको आकाशमा उदाए देखि ग्रहण लागेको छैन।तिमी सधैं यसरी नै उदाइरहनु,कहिल्यै नअस्ताउनु ल!"
"यो भनेको के हो आनी?"
बिचरीले आनी डोल्माको कुरा बुझिसक्नु थिएन।यता अचानक आनी डोल्माको मनमा आनी याङ्जी जस्तै सुन्दर छोरी जन्माउने चाहना पलाउन थाल्यो।किशोरलाई मनमनै मनपराउन थालिन्।
"किशोर नै सही थियोे र म गलत।किशोर!मलाई माफ गर।"
उनले आफैंलाई गलत ठान्न थालिन्।तर आफ्नो एकोहोरो बालहठले किशोर रिसाएको होला भन्ठानेर पश्चातापको आगोमा दनदनी जल्न थालिन्।किशोरको जवाफको प्रतिक्षामा व्यग्र भईन्।