जीवनमा आयो कोही हरामी बनेर
डुबाएर गयो सबै~~सुनामी बनेर।
मृगतृष्णा देखें कति,देखाउँदा आशा
देखावटी चाल थियो, उ दामी बनेर।
जलाई ध्वस्त पार्यो महल सपनाको
आएको रहेछ ब्यारे~ मलामी बनेर।
मदहोसी भएकोथें ~पहिलो नजरमै
धोका दिए ती आँखाले बदामी बनेर।
उनी गईन् एकातिर,म अर्को दिशामा
सम्बन्ध दिगो भएन ~~हामी बनेर।
छोरो फिर्छ भन्दाभन्दै,आशमा बग्यो आँसु
पसिनाको भल संगै प्रवासमा बग्यो आँसु।
आफ्नै शरीरको पनि मालिक हुन सकिन्न
व्यतीत हुँदा जिन्दगानी दासमा बग्यो आँसु
झरी,चट्याङ परे जस्तै मनको आँगनीमा
कालो मेघ मडारियो,आकाशमा बग्यो आँसु
अनुभूति कस्तो होला,सुख अनि खुशीको
दु:खै दु:खको विशाल राशमा बग्यो आँसु।
आफ्नै औकात भुलेर खेल्न बस्यो खेलाडी
दक्षिणाको दाम छैन, तासमा बग्यो आँसु।
बौद्धिकतालाई जिउँदै मारिन्छ यहाँ
शक्तिको पुजारी मात्र राखिन्छ यहाँ
त्यसै हो र देशको उन्नति नभएको?
बैज्ञानिकलाई जेलमा हालिन्छ यहाँ।
देखावटी श्रोत अर्कै,अर्कै काम हुन्छ
कालोलाई धोएपछि,सेतो दाम हुन्छ।
निको मान्नै छोडिसकें,मीठो बातलाई
बगालीमा छुरा हुन्छ,मुखाँ राम हुन्छ।
भव्य हुनैपर्छ यहाँ,देखासिकी गर्छन्
विहे,भोज,भतेरामा~ तामझाम हुन्छ।
देश खोक्रो बनाउने~~कर्मचारी लाई
सरकारी तर्फबाट ~ठूलो इनाम हुन्छ।
कसैगरी देशको हाल ~~फेरिएन भने
माङ बाट पक्कै पनि महा-संग्राम हुन्छ।
मुश्किल छ भञ्ज्याङमा बन्न चौतारीहरु
त्यस्तै मुश्किल जोत्तिन बाँझा खेतबारीहरु
कपाल नभएकोलाई काइँयो बेच्छन् यहाँ
चाहिने भन्दा धूर्त भए अचेल ब्यापारीहरु।
समागम चाहिंदैन, ~~~~विहे गर्नै पर्दैन
असल आमा बन्न सक्छन् कन्याकुमारीहरु
प्रचण्ड मरुभूमिमा ~~भेटिन थालेका छन्
दशक पहिले धम्क्याउने~ बन्दुकधारीहरु।
संघ संस्था हरु यहाँ च्याउ झैं उम्रेका छन्
भिखारी-संघ खोलिसके हेर्नुस् भिखारीहरु!
खाल्डो पनि सम्म बाटो जस्तै लाग्न सक्छ
मीठो बोलेर कसैले ~~त्यतै डाक्न सक्छ
हर पाइला-पाइलामा~~ होस गरी हिंड्नुस्
दुष्मनले बिछ्याएर ~~जाल राख्न सक्छ।
याद आयो पिरतीको खोलो तरेको दिन
अँजुली भरी मायाको पानी भरेको दिन
अझैपनि लाज लाग्छ त्यही घटना सम्झी
तर्दा-तर्दै उनको लुगा माथि सरेको दिन।
भकारीमा केही पाथी अन्न मात्र बाँकी छ
निष्ठुरीले धन-सम्पत्ति गन्न मात्र बाँकी छ
मेरो परिस्थिति अनि बाध्यता देखी उनले
तिम्रो मेरो बाटो अलग"भन्न मात्र बाँकी छ।
डोली चढी गएपछि गजल बनी आयौ तिमी
नयनमा नुनपानी पलपल बनी आयौ तिमी।
मेरो संगतले गर्दा ~~खराब भैसकेकी थियौ
माइतीघरमा आउँदा असल बनी आयौ तिमी।
तिम्रो प्रस्थान पश्चात्~प्रगतिको चाह बढ्यो
दिनरात पसिनाझैं खलखल बनी आयौ तिमी
बगाईदियो सारा स्वप्न,उजाड भयो जीवन
मेरो जीवनमा साँच्चै भल बनी आयौ तिमी।
बिपनीमा जलाइदियौ आकांक्षाको मेरो महल
हिजोराती सपनीमा दमकल बनी आयौ तिमी।
गल्ती भयो मैले हात जोडिसकें
अब त सुमार्ग तिर मोडिसकें
नपिएको ठ्याक्कै दुई घण्टा भयो
धरोधर्म रक्सी पिउन छोडिसकें।
कसैको आत्मा उ भित्र~पसेको रहेछ
उनैको मायाजालमा~~फसेको रहेछ
धामीलाई देखाउँदा~~उपचार नलागी
किचकन्नी सित माया~बसेको रहेछ।
सुचना!सुचना!!सुचना!!
मान्छे हराएको सुचना।
सोच्दा-सोच्दै पागल हुन लागेको
तन्दुरुस्त र स्वास्थ मान्छे पनि
चौतारीको बूढो वर झैं
दुब्लाएर जीर्ण भैसकेको
एउटा नाजुक मान्छे।
भोक लुटिएको
निंद्रा हरण गरिएको
चैन खोसिएको
बेहाल मान्छे।
सागरमा एक थोपा बिलाए झैं
नागको मणि हराए झैं
"म" नामको मान्छे हराएको छ
एकोहोरो मायामा
कसैको चरम यादमा।
कसैले भेट्टाउनु भयो भने
जसको यादमा हराएको हो
उसैलाई बुझाएर मद्दत गर्नुहोला
धन्यवाद!!!
माया-पिरती लगाउन पाए~कस्तो हुन्थ्यो संजालबाटै
खाली सिउँदो सजाउन पाए,कस्तो हुन्थ्यो संजालबाटै
ईन्टरनेट,प्रविधिको विकास~अत्याधिक रुपमा भएर
सुहागरात मनाउन पाए,~~कस्तो हुन्थ्यो संजालबाटै।
हानुँ लाग्छ चरीलाई 💘💘तीर पाएपछि
खाउँ लाग्छ स्वादिलो💘खीर पाएपछि
साधु पनि कामुक हुन्छ,💘बेशरम हुन्छ
आँखा अगाडि स्त्रीको💘शरीर पाएपछि।
अन्तै लाग तिमीलाई ~आफ्नो मान्न सक्दिन
कसैलाई छोडी तिम्रो ~~हात तान्न सक्दिन
धेरै अबेर भइसक्यो ~~~~अब छैन सम्भव
आफ्नो खुट्टामा बञ्चरो आफैं हान्न सक्दिन
माया गरिएको मान्छे भेटेर आउँदैछु
उनको धोकाले 💔मुटु रेटेर आउँदैछु
उनीलाई देखेपछि अर्कैको अंगालोमा
अतीतका याद हरु💔मेटेर आउँदैछु।
लाग्दैछ यो नील गगन,विशाल छाना हो
सिर्र-सिर्र चल्ने समीर ,शित्तल नाना हो
धर्तीमा बसोबास गर्ने ~सबै पागल हुन्
अनि सिंगो पृथ्वी चाहिँ पागलखाना हो।
मुक्तक-१
अवरोध गरिएको~भ्रम जारी रहन्छ
दुष्मनले सधैं उस्तै क्रम जारी रहन्छ
दिनभरी रोके पनि~ कार्य गर्न उसले
मध्यरात पछि मेरो श्रम जारी रहन्छ।
मुक्तक-२
अपरिचित मान्छेलाई देखेर कराउँछ
खुवाएको खाना सबै-सबै याद आउँछ
लाइएका गुण हरु मनुवाले बिर्सन्छन्
बरु कुकुरले सम्झी पूच्छर हल्लाउँछ।
मुक्तक-३
सत्य-सत्य भन्छु,साँचो मान्छे म त
पक्का बनाउँछु~ काँचो मान्छे म त
केही गरी देखाउँनुछ ~ मातृभूमिमा
यही देशको लागि खाँचो मान्छे म त।
डाली बाट तल नुंगी,~ ~~सामू पर्न आउ
तिमी आफैं गुलाफ हौ,~वास्ना छर्न आउ।
मेरो मन फँडानी भो,~बाढी-पहिरो आयो
प्रेमको बागमा बृक्षा~~~रोपन गर्न आउ।
कोही बिना जिन्दगी यो,रित्तो-रित्तो लाग्छ
यो मुटुको खाली ठाउँ~~ शीघ्र भर्न आउ।
मर्नुपर्छ भन्ने छैन ~~~ मेरो लागि सानी
मायाको गहिरो सागर~ ~संगै तर्न आउ।
छाती लाई बनाइदिन्छु बिशाल त्यो फांट
यौवनको खर्क भित्र~ ~तिमी चर्न आउ।
दिउँसोको मध्यान्ह,
चिट-चिट पसिनाले सिंचाइ गरिरहेको छ
भरिया दाइको भाग्य।
पंक्षीहरु चिर्बिराउन थाल्छन्
गाईबस्तु बाँ-बाँ कराउन थाल्छन्
भरिया दाइका आँखाहरु क्रमशः मधुरा हुँदै जान्छन्
पाउहरु लर्बरिन्छन्
थचक्क भुइँमा बसेर आफूलाई सम्हाल्छ ऊ।
आज शीघ्र रात परेको छ
अझ भनौं-दिउँसै रात भएको छ
बिल्कुल निस्पट्ट रात।
चरनमा गएका गाईबस्तुहरु खर्कमै निंदाउँछन्
मान्छेहरु हो-हल्ला गर्छन्
"छोड चमरे-छोड"!
कोही काला चश्मा लाएर गगनतिर अवलोकन गर्छन्
कोही भन्छन्-"खाना खानु हुन्न"।
जति चिच्याए पनि
सूर्य निस्तेज भैसकेको छ
ज्योति गुमाइसकेको छ
उसले हारिसकेको छ।
गरुडले सर्प निले झैं
खग्रासले उसलाई निलिसकेको छ
नेपालका नेताहरुले देशलाई खाए जस्तै
ख्वाप्पै खाइसकेको छ।
बिहान अनि बेलुका ~~व्यर्थमा धाएर
धामीकोमा मन्त्र र ~~जोखाना हेराएर
कुनै रोग लाग्यो भने~ अस्पताल जाऔं
निको हुन्न गाउँले हो!ढ्याङ्ग्रो बजाएर।
आज खोल्न चाहन्छु म,एउटा ठूलो राज
पहुँचवालाले पहिरिन्छ सम्मानको ताज
शक्तिकै विजय हुन्छ, ~पूजा हुन्छ यहाँ
निरीह नारी लाई बोक्सी देख्छ समाज।
आज खोल्न चाहन्छु म,एउटा ठूलो राज
पहुँचवालाले पहिरिन्छ सम्मानको ताज
शक्तिकै विजय हुन्छ, ~पूजा हुन्छ यहाँ
निरीह नारी लाई बोक्सी देख्छ समाज।
हजारौं मान्छेहरुको भीडमा
देखें मैले एउटा सुन्दर फूल
जसको सिङ्गै बोटलाई
हृदयको बागमा रोप्न चाहन्छु।
सुवास क्षणिक हुन सक्छ
फूल मात्र टिप्दा
त्यसैले माटो सहितको बोट
छातीमा सजाउन चाहन्छु र
जिन्दगीभर सुवास लिन्छु।
फूललाई जीवन्त राख्न
हरपल छरिरहन्छु म
आफ्नो मायाको केमिकल।
कुनै भमराको कुनजर
फूलमाथि परेमा
मेरो नजरको तीरले
ठाउँको ठाउँ सिकार गर्नेछु।
हेल्लो अपरिचित बहिनी!
कुरा बुझ्यौ हैन?
के ट्वाल्ल परेर हेरेकी?
अचम्म मान्नुपर्दैन
त्यो फूल तिमी नै हौ।
चोखो माया गर्छु भन्ने धाक मात्र हो
व्यर्थै उच्च पारिएको~ नाक मात्र हो
सत्य प्रायःतीतो हुन्छ,यो हो यथार्थ
अचेल प्रेम म्यासेजको थाक मात्र हो।
बुडी
------
फोन पनि उठाएनौ,कहर के छ बुडा
धेरै बेर घुम्नुपर्ने~~रहर के छ बुडा
घर आउनु पर्दैन,जहाँ बसे नि हुन्छ
खुरुक्क आउने की,ठहर केछ बुडा?
बुडा
------
आफू यहाँ निकै ठूलो काममा फसेकोछु
काम भन्दा पनि बुडी!लाममा फसेकोछु
दुई घण्टा भइसक्यो ,बाटो खुल्या छैन
दुर्घटना भा'को रै'छ, जाममा फसेकोछु।
बुडी
------
जाम भन्दा पैले गाडी कुदाउनुपर्छ नि
अफिसबाट छिटो बाटो तताउनुपर्छ नि
कुन बेला के-के हुन्छ,~थाहै होला हजुर
बेला हुँदै छिटो घरमा ~~आउनुपर्छ नि।
बुडा
------
नेपालमा त साँगुरो सडक छ के गर्ने
अरु देश भन्दा धेरै फरक छ के गर्ने
मलाई पनि थाहै छ, छन त ए प्यारी
सडकमा जाम पटक-पटक छ के गर्ने?
बुडी
-----
भोलिदेखि अफिसमा~ जानु पर्दैन ल
भयो अब देखि जागिर खानु पर्दैन ल
खुरुक्क गाडी बेच्नु ,मेरो मुखमा मान्नु
जाने भएपनि गाडी~~लानु पर्दैन ल।
बुडा
-----
महंगीको शहरमा~~~ बाँच्नु र कसरी
जागिर बिना पीडा हुन्छ,हाँस्नु र कसरी
बैंकमा सुक्को पैसा छैन,तिमीलाई थाहै छ
कसम,सत्य हो,मैले ~~ढाँट्नु र कसरी।
बुडी
-----
साइकल लिई जानु, बचत पनि हुन्छ
साइकल चलाउँदा,कसरत पनि हुन्छ
पेट्रोल किन्ने पैसाले मीठो खाजा खानुस्
त्यसो गर्दा शरीरमा तागत पनि हुन्छ।
बुडा
-----
सडक फेर्न सकिएन,साधन फेर्नु पर्ला
धन जोड्न सकिएन,यो मन फेर्नु पर्ला
सुखद जीवन जिउने~वातावरण छैन
बरु रहनसहन अनि~चलन फेर्नु पर्ला।
साउने झरी बर्षेको बेला अप्सरा देख्याथें
देखेर बस्न सकिन त्यसै,भावना लेख्याथें
हल्लाई दिंदा,घना त्यो केश,जसरी चरीले
मुहार मेरो,रुझाइ दिई,~~कस्तरी परीले।
पुष्पको जस्तो सुगन्ध आई नाकमा ठोकियो
जानुथ्यो दूर,एकल यात्री,मार्गमै रोकियो
हेरेर बसें,उनकै रुप,~~~~पागल भएर
आँखामा रम्न इच्छा पो जाग्यो,गाजल भएर।
पातलो लुगा,शरीर भरी,~~टमक्क टाँसेको
हिमाल सरी मुस्कान छरी,मुसुक्क हाँसेको
फिंजाई हात,गगन तिर,~~अंगालो हालेको
देखेर दृष्य,कल्पना गरें,~~म झरी बनेको।
रोकियो बर्षा,रोकियो हाँसो,रोकियो हर्कत
अगाडि बढिन्,लक्ष्यको मार्ग,सरर अब त
उज्यालो दिन,एक्कासी भयो,औंसीको रात झैं
सपना सबै,उडाइ लग्यो,भैदियो घात नै।
स्वदेशको फूल,पात,हाँगा सित रमाउँछु
खोला,नदी,छहरा र छाँगा सित रमाउँछु
बिदेशको टाईसुट, बुटमा रमाउनु भन्दा
दौरा,सुरुवाल,टोपी,पाँगा सित रमाउँछु।
बयली खेल्ने बृक्षका हाँगा सित रमाउँछु
छङछङ झर्ने झर्ना,छाँगा सित रमाउँछु।
समस्या र अभावले जब आँखा रसाउँछ
अलौकिक हिमालले हाँस्छ अनि हसाउँछ
फूल मात्र हैन म त काँडा सित रमाउँछु
छङछङ झर्ने झर्ना,छाँगा सित रमाउँछु।
पसिनाको सिंचाइमा सपनाको बीउ रोप्दा
सारा दु:ख दूर हुन्छ पवनले स्पर्श गर्दा
दीन,दु:खी,गरीब र नांगा सित रमाउँछु
छङछङ झर्ने झर्ना,छाँगा सित रमाउँछु।
सीधा हैन सत्य-सत्य बाङ्गो देख्छु सरकार
लुकाउन खोजे नि😀उदाङ्गो देख्छु सरकार
मेरो आँखा फुटेको कि 😀गर्धन चिलाएको हो
प्रायःजसो नेताहरु😀 नाङ्गो देख्छु सरकार।
सेतो हैन म त कालो देख्छु सरकार
देश फाटिएको टालो देख्छु सरकार
सबै मिली देश लाई बाँडीचुँडी खाने
अब देशद्रोहीको पालो देख्छु सरकार।
गरिबीको धारले
बिहान र बेलुका
दिनको दुई पल्ट रेटिन्छन्
आमाको मुटु-कलेजो।
सिंगो दिन-रात
अश्रुको बाढी आएर
जलमग्न हुन्छन् नयनहरु
डुबानमा पर्छ आमाको मन।
हरेक चाडपर्वमा
अभावको क्षेप्यास्त्रले
क्षत-विक्षत बनाउँछ
बाबाको छाती।
पिठ्युँमा य..त्रो वजन राखेर
आफू भन्दा ठूलो क्षेत्रफलको
आशा गरी केही फलको
पसिनाको सागर बगाउँछ।
ललाटको सागर बाट
उडेको वाष्प
छोराछोरीको मस्तिष्कमा
चिसिएर बर्सिन्छ
ज्ञानको वर्षा
कञ्चटमा बज्रन्छ
बौद्धिकताको चट्याङ।
झुसिलकिराको पखेटा
क्रमशः पलाउँदै गएर
सक्षम पूतली बन्छ र
उडेर पुग्छ विकसित मुलुक
उतै प्रगतिको शिखर चढेर
स्वदेश झर्न बिर्सन्छ।
प्रतिक्षारत बृद्ध-बृद्धाको कानमा
एका बिहानै खबर आउँछ
उतैको ग्रीनकार्ड पाएर
उतै घरजम गरे रे!
यता नि ठिक्क उता नि ठिक्क पारेर बिगार्यो
स्वार्थको लागि गोहीको आँसु झारेर बिगार्यो।
झगडा किन गर्दछन् यहाँ ~~ठेकी र मदानी
निस्पट्ट राती खलल नौनी ~तारेर बिगार्यो।
लाउँदा लुगा छोपेर सबै ~~अत्यन्तै सुहाथ्यो
रहर गरी फरिया माथि~~~ सारेर बिगार्यो।
प्रेमको युद्ध थालनी गर्यो ~~~शुरुमा उसैले
वार र पार नभई-कन ~~~~हारेर बिगार्यो।
फुलेर झर्नु,जन्मेर मर्नु ~~~~यथार्थ कुरा हो
नहुँदै जन्म निस्वार्थ प्रेम ~~मारेर बिगार्यो।
प्रवास खाडीमा दुख्छ मेरो देश
बम्बैको कोठीमा दुख्छ मेरो देश
सडकका पेटीमा दुख्छ मेरो देश
मेची र कालीमा दुख्छ मेरो देश।
फाटेको साडीमा,उध्रेको चोलीमा
पुरानो दौरामा, टालेको टोपीमा
सब एकै चोटीमा दुख्छ मेरो देश
एक टुक्रा रोटीमा दुख्छ मेरो देश।
भत्केका सडकमा, भाँचेका पुलमा
अँध्यारो शहरमा,सन्धिको भुलमा
नेताको गोजीमा दुख्छ मेरो देश
शान्तिको खोजीमा दुख्छ मेरो देश।
खोजेर नभेटिएको 💘कथा लेख्छु अब
लेख्दा-लेख्दै मेटिएको कथा लेख्छु अब
धुरु-धुरु रुवाइदिने 💘जुन पढ्दा-पढ्दै
प्रेमको गला रेटिएको कथा लेख्छु अब।
जानी-जानी भीर तिर बढ्नु छैन मलाई
अल्पज्ञान दिने पुस्तक पढ्नु छैन मलाई
चढेर हिंड्यो भन्दैमा~घोडा अरु कसैले
घोडा झैं देखिने खच्चड चढ्नु छैन मलाई।
दशैं छैन,तिहार छैन ~बिरानो परदेशमा
आफन्तको प्यार छैन,बिरानो परदेशमा।
स्वदेशमा टीका,जमरा ~तयार भए पनि
सजिएको निधार छैन,बिरानो परदेशमा।
देउसी भैलो खेलिएका~ दिन हरु सम्झी
चित्त बुझ्ने आधार छैन,बिरानो परदेशमा।
विदेशमा आइयो हजुर~ के-के गर्छु भनी
तर स्वप्न साकार छैन,बिरानो परदेशमा।
प्यारी उता आफू यता ~बेला यो चाडको
हाम्रो आँखा चार छैन,~बिरानो परदेशमा।
उनले जस्तो अह्रायो,~त्यस्तै टेर्न मन लाग्यो
पिरतीको जञ्जीरले ~स्वयं बेर्न मन लाग्यो।
वाक्क दिक्क भएकोथें दिनै ढिंडो खाँदा-खाँदा
उनीलाई देखे पछि ~~मुख फेर्न मन लाग्यो।
ब्रम्हाचारी जस्तो भई ~गुम्सिएर बसेको छु
कहिल्यै नि नदेखेको संसार हेर्न मन लाग्यो।
ज्योतिषीको खोटी कर्म~ भविष्यवाणी सुनेर
छिट्टै अर्को जन्म लिन घाँटी सेर्न मन लाग्यो।
सकारात्मक नदेखेर ~~धेरै सालको नतिजा
भाग्यलाई झुक्याउन निधार केर्न मन लाग्यो।
अन्तै जान लागेको ~~उनको मायाको तरंग
मतिरै आउने गरी ~~बारले घेर्न मन लाग्यो।
यतातिर आफू भने~ भातले अघाइसक्यो
उतातिर जवानीको खीर पो पकाइसक्यो।
के सावित गर्न खोज्यौ~ मुखले गाली गरेर
माया भएको कुरा त आँखाले बताइसक्यो।
दबाएर के दबिन्थ्यो,~सर्ब चेष्टा खेर होला
निंदाएको जोशलाई ~तिमीले जगाइसक्यो।
यौवनको मीठो फल चाख्छु चाख्छु छोडिंदैन
असरल्ल सामू भेट्दा मुख नै रसाइसक्यो।
अनायासै ढल्न लाग्दा~ कसले समाइदिने
पिरतीको तीखो तीर ~मतिरै चलाइसक्यो।
मिर्मिरेमै छल्की जाने शीत हेर्न मन लाग्यो
ढल्कीजाने जिन्दगीको गीत लेख्न मन लाग्यो।
फेरि पनि उदाउँछ अस्ताएको त्यो रवि त
एकपल्ट अस्ताएसी उदाउन्न जिन्दगी त
जन्म-मृत्यु जीवनको रीत फेर्न मन लाग्यो
ढल्किजाने जिन्दगीको गीत लेख्न मन लाग्यो।
बिधाताले हाम्रो भाग्य छैंठीमा नै लेख्छ अरे
निधारमा जस्तो जति लेखिएको पाइन्छ रे
हार धेरै देखिसकें जीत देख्न मन लाग्यो
ढल्किजाने जिन्दगीको गीत लेख्न मन लाग्यो।
जसरी फूलको माया तीखो काँडामा हुन्छ
त्यसरी मान्छेको माया अलि टाढामा हुन्छ
कति नै हुन्छ र बर्षा~पोखराको लुम्लेमा
त्यो भन्दा अत्याधिक मेरो आँखामा हुन्छ।
प्रेमी वा प्रेमिका बाट ~धोका पाए पछि
मान्छेको असली प्रेम जून-तारामा हुन्छ।
विचित्रको मोह हुन्छ ~~मानव जातिलाई
जस्तो कि पाथीको मोह,जब मानामा हुन्छ।
धेरै फुर-फुर नगर ~~ए युवा यूवती हो!
लडाउने तागत त ~बुढा-पाकामा हुन्छ।।
मुटुको ढोका फोडेको सजाय के छ?
कोमल दिल चोरेको~ सजाय के छ?
उनको र मेरो नाम ~~जोडेर संगै
शिलालेख खोपेको ~सजाय के छ?
पागल जस्तै भएर ~~~~हर हमेसा
सानीको माया खोजेको सजाय के छ?
नदेखेर उनी लाई ~~कतै परिपरि
छिमेकीलाई सोधेको सजाय के छ?
एकोहोरो पिरतीमा~ कोही कसैको
छातीमा छुरा रोपेको सजाय के छ?
प्रियसीको सम्झनामा चुर्लुम्म डुबी
लोकल ठर्रा धोकेको सजाय के छ?
सत्तरी बर्षे बुढोको
चाउरिएको गाला जस्तो
चोटपटक लागेर
छिया-छिया परेको छाला जस्तो
कहालीलाग्दो आलु।
कुरुक्षेत्रको संग्राममा
गोली लागेर
रगतपच्छे घाइते सिपाही जस्तो
क्षतबिक्षत टमाटर।
हिमालझैं टलल टल्किने
मैनले पालिस गरिएको
चमकदार स्याउ।
प्रचण्ड रविले
ओइलिएका पातहरु झैं
लोलाएका सागसब्जी।
हेर्दा फुरुरु देखिने
प्लास्टिकका दाना मिसिएका
मिश्रित चामल।
सूर्यमुखीको नाममा
विभिन्न वनस्पतिका रस मिसिएका
अशुद्ध तेल।
महिनौं दिनसम्म
फ्रीजमा जमिएका
सुई लाएर फुलाएका
ब्वाइलर कुखुरा।
हेर्दा पोटिला र ताजा
रासायनिक पद्धार्थले जिवित
बिबिध तरकारी र फलफूल।
हरेक दिन खाना हैन
बिष खाएर बाँचेको छु
यो बिरक्तिलो अरबमा
दिनप्रतिदिन आयु घटाउँदैछु
कहालीलाग्दो मरुभूमिमा।
हो आमा!
यसरी नै बाँचिरहेको छु अहिलेसम्म
ब्वाइलर कुखुरा झैं
चिसो ए.सी.मा कठङ्गृएको छु
फ्रीजरुपी सानो कोठामा।
तर दिनमा
५०°को घामले
ताउमा तताइएको घिउ झैं
पग्लिरहेको छु
दिनमा पग्लिने र
रातमा जम्ने प्रक्रिया
अझै केही साल जारीरहनेछ
जबसम्म ऋण तिरेर सकिन्न।
बिदेशमा पैसै ठूलो~ठानेर बस्नुपर्छ
बोसलाई शीरमाथि राखेर बस्नुपर्छ।
दिसापिसाब लागेनी कामको समयमा
बल गरी जबर्जस्ती~थामेर बस्नुपर्छ।
बगाउँदै खल-खल~ पसिना बालुवामा
हजारौं सपनाहरु ~~मारेर बस्नुपर्छ।
घण्टा पनि दिन लाग्छ कठै मरुभूमिमा
मुश्किलले दिन रात ~काटेर बस्नुपर्छ।
नेपालको जस्तो झर्ना,नदी छैनन् यहाँ
केशै फुल्ने नुनपानी~चाखेर बस्नुपर्छ।
किन छेउ आउँछ्यौ,लाजै पचाएर
भन के-के पाउँछ्यौ,लाजै पचाएर।
बाबा,आमा,मित्रको वास्ता नै नगरी
छोटो-छोटो लाउँछ्यौ,लाजै पचाएर।
मेलापात धाउनु~~~पर्ने बेलामा नै
डिस्को-बार धाउँछ्यौ,लाजै पचाएर।
छताछुल्ल भएको यौवनको छाना
कहिले पो छाउँछ्यौ,लाजै पचाएर।
स्वर्गै देखाइदिने~~~नगरबधु लाई
तिम्ले हार ख्वाउँछ्यौ,लाजै पचाएर।
यो भाग्य फेरिन बाँकी छ र?
कि अझै लेखिन बाँकी छ र?
पर्ख-पर्ख मात्र भन्छौ तिमी
ए! सिङ उम्रिन बाँकी छ र?
निभ्न लागेको दियालो जस्तै
केबल चम्किन बाँकी छ र?
राहदानी त बनाइ सक्यौ
खाडीमा बेचिन बाँकी छ र?
तन मन धन सबै लियौ
फेरि के नै लिन बाँकी छ र?
जब परेली झिम्क्याई दियौ,म त मरेछु
जब साथमा तिमीनै थियौ,मख्खै परेछु।
आँखामा बस्यौ तिमी सुटुक्क,शितल भयो
अँध्यारो थिएँ,तिमी आएसी,झलल भयो
थाहै नपाई तिम्लाई मैले माया गरेछु
जब साथमा तिमीनै थियौ,मख्खै परेछु।
क्षितिज पारी लान्थें उडाई जहाज भए
स्वर्गमा लगी मान्थें अप्सरा सहज भए
देखें सपना,ब्युँझिने बेला फ्याट्टै झरेछु
जब साथमा तिमीनै थियौ,मख्खै परेछु।
इन्द्रेणीको रंग भन्दा तिम्रो रंग राम्रो
अप्सराको अंग भन्दा तिम्रो अंग राम्रो।
हीरा जस्तै चम्किदिन्छ्यौ तिमी राती पनि
फूल बर्से जस्तो लाग्छ तिमी माथि पनि
हिमालको रुप भन्दा तिम्रो रुप राम्रो
झूटो बोल्या हैन मैले साँच्चै खुब राम्रो।
चन्द्रमाको दाग हुन्छ तर तिम्रो छैन
तिम्रो गुण नदेख्ने त त्यो मान्छे नै हैन
अनुहार राम्रो लाग्छ केश पनि राम्रो
राम्रो मान्छेको जुत्ताको लेस पनि राम्रो।
पूर्वको लालीले सम्झना दिलायो
धानको बालीले सम्झना दिलायो
पिरती लाएको हिमाली पाखैमा
गोठाल्नीवालीले सम्झना दिलायो।
क्षितिज लाई राखेर साक्षी चुम्बन गरेको
छातीको घना खेतमा माया मिलेर छरेको
कसरी सक्छु बिर्सन मैले सर्वस्व सुम्पेको
कहिले लेक कहिले बेशी चढेको झरेको।
भिजेका थियौं खुल्लामखुल्ला छाउने झरीमा
सम्झना ताजै रहन्छ सदा जिन्दगी भरीमा
इन्द्रेणी हेर्दै अंगालो हाल्थ्यौं सैलुङ्गे डाँडामा
इन्द्रेणी भन्दा रंगीन देख्थें मायाको आँखामा।
नमर्दै कसैले जुठो बारेपछि के लाग्छ र
उचाइबाट सतहमा झारेपछि के लाग्छ र
हजारौं युद्ध जितेर के फाइदा छ र यहाँ
आफ्नै मान्छेसंग युद्ध हारेपछि के लाग्छ र।
तिम्रो जस्तै मेरो पनि,दुख्ने कोमल मन होला
साँचो माया गर्यो भने,हामी मुना मदन होला।
-पुष्पा धमला
यदि बिश्वास नलागेमा मेरो छाती छामी हेर
तिम्रै लागि धड्किदिने मुटुको धड्कन होला।
-माङ संग्राम
आस्था लाई फूलाउने फूलबारीमा प्रेमको
आगमन भै मुटुमा छुने तिमी पवन होला।
-मणि अन्जान
दुनियाँले हामीलाई तिरस्कार गरे पनि
हाम्रो माया स्वतन्त्र भई उड्ने गगन होला।
-टसी शेर्पा
मात्र धोका दिन सक्षम भयौ विश्वासमा मेरो
एकै रतिमा तोडि दिने कस्तो वचन होला।
-चोमु शेर्पा खुशी
म दुलाहा ऊ दुलही, त्यो स्वर्णिम रात हाम्रो
केहि प्रेमिल बात सँगै चुराको छनछन होला।
-प्रकाश पाठक "योगी"
मौनताले नाइँ भन्यो,तर मर्जी दियो दिलले
हस्तक्षेप होला बाहिर,भित्र समर्थन होला।
-समीर समीप
परदेश छोडी घरमा आउँदा राजा मेरो
उनको मेरो बीचमा कति मीठोपन होला।
-शारदा पौडेल
आज के भयो उसलाई भनी रातदिन तिमी
नसोच्नु मेरो बारेमा खुल्दुली झन्झन् होला।
-वसन्त ऋतु
मन मुटु कसो गरी फुट्छन् नसोच्नु कसैले
सायद यो कठोर मन फुटाउने घन होला ।
-निर्दोष महता जय
तिम्रो मेरो मन-मुटु यदि मिल्न सक्यो भने
हाम्रो दुई पाटाको एक सिक्का झैं तन होला।
-निशा शर्मा
रमाउँदा यस्तै हामी प्रेम गगनमा प्रिय
हाम्रो जोडि देखि यो दुनियाँलाई जलन होला।
-सोनम शेर्पा
