Wednesday, 31 January 2018

प्रेमिका

        एक-अर्कालाई महत्वाकांक्षी सपना बाँड्दै हाम्रो मित्रता भेटदेखि बेडसम्म पुगिसकेको थियो।एक-अर्काका भोक र प्यास मेटाएर प्रेमको रंगीन गगनमा कावा खानमा मस्त थियौं।कमाएको सारा पैसा रोमान्समै सकिन्थ्यो।जीवनको परिभाषालाई मैले सुख र भोग-विलासमा सिमित राखें।मेरो कार्यलयका सहकर्मीहरुको जीवनशैली देखेर म वाक्क हुन्थें।घरदेखि कार्यलय,कार्यलय देखि घर।विहे,बालबच्चा इत्यादि कुराहरु सम्झने बित्तिकै मेरो मथिंगल खराब हुन्थ्यो।
           शारीरिक आवश्यकता पूरा भएपछि हामीले विहेको आवश्यकता पनि ठानेनौं।जिन्दगीलाई त्यही रफ्तारमा छोडिदियौं।उनको बारेमा त मलाई खासै जानकारी थिएन।तर म चाहिँ शनिबारको दिन खुब ब्यस्त हुन्थें।काम र भेटघाटको समयतालिका नै बनाएको थिएँ।बिहानको दस बजेदेखि बाह्र बजेसम्मको समय मैले मेरी प्रेमिकालाई दिएको थिएँ।मिष्ठान्न भोजन पश्चात् होटलको एउटा झकिझकाउ कोठामा एकछिन दुनियाँ बिर्सन्थ्यौं।प्रेमको महासागरमा चुर्लुम्म डुबेर हिरा-मोती निकाल्थ्यौं।ठिक्क बाह्र बजेपछि हामी तृप्त भएर आ-आफ्नो गन्तव्यतिर छुट्टिन्थ्यौं।
        अरु शनिबार जस्तै त्यो शनिबार पनि बाह्र बजाएर तालिकानुसार अर्को कामतिर लागें।बाटोमा पुरानो साथी भेटेकोले मेरो ३० मिनेट समय यत्तिकै खेर गयो।एउटा क्याफेमा भेट्ने पूर्व नियोजित योजना थियो।त्यो क्याफेमा मेरो भन्दा उनको हैकम चल्थ्यो।उनकै इच्छा अनुरुप खानेकुराको माग हुन्थ्यो।तर बिल भने मैले नै तिर्नुपर्थ्यो।जसरी मेरी पहिलो प्रेमिका माथि म हावी हुन्थें,त्यसरी नै दोश्रो प्रेमिका म माथि हावी हुन्थिन्।कडा मिजासकी भएपनि उनको शारीरिक सुन्दरताको कारण म हारेरै पनि जितिरहेको हुन्थें।
           म क्याफेमा पुग्दा खानेकुरा र कफीको माग गरेर पनि टेबलमा आइसकेका थिए।म ढिलो भएकोमा उनी लाल-लाल बिस्फारित नयनले ख्वाप्पै खाउँला झैं गरी हेर्दै थिईन्।
"हाइ बेबी,काम बिशेषले म अलि ढिलो भएँ।सरी ल!"-मैले दस मिटरको दूरीबाटै माफी मागें।
"इट्स ओके डियर,तर सधैं कति कुराउँछौ मलाई यसरी?आइन्दा यस्तो नहोस् ल?"
उनको रिसमा पनि अपार माया मिसिएको स्वरले म मन्त्रमुग्ध भएँ।
"भैहाल्छ नि बेबी!तिमी कति समझदार छ्यौ है?मायालु र राम्री पनि।"
यति भन्दै उनको न्यानो अंगालोमा बाँधिएँ।उनी मख्खै परिन्।त्ता-तातो कफी र बर्गर खान थाल्यौं।कफीको तेश्रो चुस्की लिने क्रममा मेरा आँखा अलि पर्तिरको रंगमञ्चमा गएर दुर्घटनामा परे।एउटा टेबलले मेरो पहिलो माया मेरो मात्र नभएको प्रमाण पेश गर्दै थियो।तालिका उनले पनि बनाएकी रहिछन्।

No comments:

tundudai ko geet

भयो कोशिस नगर्नु , रुवाउन तिम्रो यादहरु छन् भयो कोशिस नगर्नु , रुवाउन तिम्रो यादहरु छन् छुट्दा भनेका बिर्सन नसक्ने तिम्रो बातहरु छन् छुट्दा ...